De bepalingen betreffende de feestdagen zijn
eveneens op de uitzendkrachten van toepassing. Er zijn evenwel enkele
specifieke bepalingen voorzien.
Feestdagen
die samenvallen met een normale inactiviteitsdag
Wanneer de feestdag
samenvalt met een normale inactiviteitsdag moet hij vervangen worden door een
normale activiteitsdag. De uitzendkracht volgt het systeem van toepassing bij
de gebruiker voor zijn vaste werknemers. In de praktijk houdt dit in dat
uitzendkrachten soms genieten van een vervangingsdag voor een feestdag die valt
na het einde van de opdracht bij een welbepaalde gebruiker.
Voorbeeld: een uitzendkracht werkt van 1 juli tot 25 juli
bij de gebruiker. De 15de augustus valt op een zondag waarop niet gewerkt wordt
bij de gebruiker. De feestdag van 15 augustus werd collectief voor alle
werknemers vervangen door vrijdag 22 juli. De uitzendkracht heeft recht op de
vervangingsdag van 22 juli, ook al zal hij op 15 augustus niet meer in dienst
zijn bij de gebruiker.
In sommige gevallen
houdt dit in dat de uitzendkracht de vervangingsdag voor een feestdag ook kan
verliezen.
Voorbeeld: de 15de augustus valt op een zondag (inactiviteitsdag bij de
gebruiker) en wordt bij de gebruiker collectief vervangen voor alle werknemers
door vrijdag 22 juli. De uitzendkracht
werkt van 5 tot 31 augustus en zal geen recht hebben op de vervangingsdag van
zondag 15 augustus, aangezien hij op 22 juli nog niet bij de gebruiker
tewerkgesteld was. De uitzendkracht
verliest deze feestdag.
Feestdagen
die tussen 2 overeenkomsten vallen
Wanneer 2
arbeidsovereenkomsten voor uitzendarbeid enkel onderbroken worden door een of
meerdere feestdagen of vervangingsdagen, al dan niet gecombineerd met een of
meer dagen van gewoonlijke inactiviteit in de onderneming van de gebruiker, dan
worden de betrokken feest- of vervangingsdagen beschouwd als feestdagen tijdens
dewelke de uitzendkracht in dienst was van het uitzendbureau. Het uitzendbureau zal de werknemer dan ook
het feestdagenloon voor deze dagen dienen uit te betalen.
Deze regel geldt
evenwel enkel indien de 2 arbeidsovereenkomsten bij hetzelfde uitzendbureau en
voor een opdracht bij dezelfde gebruiker gesloten zijn. Hiermee wil de wetgever vermijden dat de
arbeidsovereenkomst voor uitzendarbeid specifiek zou onderbroken worden, enkel
en alleen om de betaling van de feestdag te vermijden[1].
Voorbeeld: een uitzendkracht krijgt een contract van maandag 11 tot en
met donderdag 14 augustus en vervolgens een contract van maandag 18 tot en met
vrijdag 23 augustus bij dezelfde gebruiker. In het weekend wordt er niet
gewerkt in de betrokken onderneming. De
uitzendkracht zal in dit geval toch recht hebben op loon voor de feestdag van
vrijdag 15 augustus, ook al had hij dan geen contract.
[1] De verplichting tot betaling van het loon voor feestdagen die vallen na
het einde van de arbeidsovereenkomst geldt immers pas na 15 dagen anciënniteit
en is dus niet altijd van toepassing voor uitzendkrachten die vaak met
weekcontracten tewerkgesteld worden.